Jako pierwsza w naszej rodzinie pojawiła się Sharon… niby zwykły dachowiec, ale od początku zaskarbiła nasze serca i towarzyszyła nam we wszystkich, częstych podróżach. Zwiedziła wiele krajów Europy wzbudzając niejednokrotnie zdziwienie swoją obecnością tak daleko od domu. Nam jednak pozwoliła obalić mit przywiązania kota do domu na rzecz przede wszystkim więzi z właścicielami. Do dziś pamiętamy rytuał pozostawiania odzieży swojego pana w nowym miejscu, co pozwalało osiągnąć spokój naszemu pupilowi, a nam umożliwiło zwiedzanie okolicznych miejsc.
Gdy pojawił się na świecie nasz synek zapragnęliśmy wszczepić w niego miłość do zwierząt, jednak obecna w naszym domu kotka nie odwdzięczała się, z przyczyn obiektywnych, porównywalnym zainteresowaniem, jaki wywoływała u malca. W tym momencie zrodził się pomysł powiększenia rodziny o nowego domownika, którego cechy charakteru korelowałyby z planami wychowawczymi. Odpowiedzią była rasa kotów rosyjskich niebieskich… choć dziś wiemy, że to co nas spotkało przerosło najśmielsze oczekiwania. Odkąd pojawiła się u nas pierwsza kotka rosyjska niebieska poczuliśmy jak wyjątkowym kompanem może być kot tej rasy.